…🛑ថៃបានប្រើសំឡេងបាសចាក់ជា សំឡេងឆ្កែលូសំឡេងខ្មោច សំឡេងផ្ទុះគ្រាប់ សំឡេងយន្តហោះចម្បាំង F16 មិនមែនជារឿងចេះតែនឹកឃើញចៃដន្យទេ។ ប៉ុន្តែវាជាការគិតគូរយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្នដោយមេយោធាថៃដែលយល់ពី “យុទ្ធសាស្ត្រផ្លូវចិត្ត” ហើយមានគោលបំណងច្បាស់ក្នុងផែនការបំបាក់ស្មារតីប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ។ ល្បិចបែបនេះអាចត្រូវចាត់ទុកជា យុទ្ធសាស្ត្រចម្រុះ (Hybrid Psychological Operation) ដែលសមមាឌរវាងអំណាចយោធា និងអំណាចលើចិត្តមនុស្ស។ ការប្រើសូរ សំឡេង ឬវិធីបំភាន់ចិត្តសត្រូវ មិនមែនជារឿងថ្មីឡើយ។តាំងពីសម័យបុរាណមនុស្សបានប្រើបច្ចេកទេសបែបនេះដើម្បីឈ្នះសង្គ្រាមដោយមិនចាំបាច់ប្រយុទ្ធផ្ទាល់។
ឧទាហរណ៍:
សម័យចិនបុរាណ៖ អ្នកយុទ្ធសាស្ត្រ សួនជឺ (Sun Tzu) បាននិយាយថា “ការឈ្នះល្អបំផុត គឺការឈ្នះដោយមិនប្រយុទ្ធ”។ កងទ័ពចិននៅពេលនោះធ្លាប់ប្រើ សូរទំពូក និង សូរទា ដើម្បីបំភាន់សត្រូវឲ្យគិតថា មានកងទ័ពធំកំពុងរុញលុក។
នៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រមនុស្សជាតិ យុទ្ធសាស្ត្រផ្លូវចិត្តគេប្រើដើម្បីបំបាក់ចិត្តសត្រូវដែលកាន់អាវុធ។
ឧទាហរណ៍៖ កងទ័ពចិនបុរាណ ប្រើសូរទំពូក និងសូរទា ដើម្បីរំភើបចិត្តកងទ័ពខ្លួនឯង ឬបំភាន់សត្រូវក្នុងសមរភូមិ។ ប៉ុន្តែមិនដែលមានប្រវត្តិណាមួយបង្ហាញថា ប្រទេសណាមានការប្រើយុទ្ធសាស្ត្របែបនេះលើប្រជាជនស៊ីវិល កុមារ មនុស្សចាស់ជរា ជនពិការ ទារក ក្នុងតំបន់សន្តិភាពដូចបែបនេះទេ។ ជាពិសេស គឺផ្ទុយពីទ្រឹស្តីបុរាណ និងច្បាប់អន្តរជាតិ។
- ខាងក្រោមនេះជាការលម្អិត៖
១. ល្បិចបង្កបរិយាកាសបំភ័យក្នុងចិត្ត
គោលបំណង៖ បង្កើតអារម្មណ៍ថា “អារម្មណ៍ស្រមៃខ្លាចពេលឮសំឡេងឆ្កែលូពេលយប់” ឬ “មានអារម្មណ៍ភ័យគិតថាមានការផ្ទុះអាវុធនៅពេលឮសំឡេងផ្ទុះខ្លាំងៗ។”។
ថៃបានប្រើសំឡេងឆ្កែលូយ៉ាងក្រលួចគួរឱ្យខ្លាចនៅពេលយប់នៅពេលខ្លះក៏សំឡេងយន្តហោះចម្បាំងអេស 16 ទម្លាក់គ្រាប់លាន់ខ្លាំងៗ ដើម្បីឲ្យប្រជាពលរដ្ឋមានអារម្មណ៍ថាមិនសុវត្ថិភាព។
លទ្ធផល៖ ប្រជាពលរដ្ឋខ្លាច ធ្លាក់ចិត្ត បោះបង់ការរស់នៅ ឬផ្លាស់ទីចេញពីតំបន់។
➡️ វាជាវិធីសាស្ត្របំបាក់សង្គមតាមចិត្តមនុស្ស ដោយមិនបាញ់គ្រាប់កាំភ្លើងសូម្បីតែមួយ។
២. ល្បិចសាកល្បងប្រតិកម្មយោធានិងការបញ្ជា
វាអាចជាវិធីសាកល្បងថាកម្លាំងខ្មែរនៅតំបន់នោះមានប្រតិកម្មយ៉ាងដូចម្តេច។
ដោយប្រើសំឡេងបំភ័យ អាចសង្កេតឃើញថា តើមេកងទ័ពខ្មែបញ្ជា់ឆ្លើយតប ឬផ្លាស់ទី ឬស្ងប់ស្ងាត់។
បើពលរដ្ឋឬយោធាខ្មែរបង្ហាញភាពចរាចរណ៍ក្នុងទីតាំង ឬប្រតិកម្ម អាចជួយថៃប្រមូលព័ត៌មានយោធា។
➡️ វាជាវិធី “ស្ទង់ចិត្តសត្រូវ” ដោយប្រើសំឡេងជាឧបករណ៍ស៊ើបអង្កេត។
៣. បង្ហាញអំណាចឬប៉ុនប៉ងបង្ហាញសមត្ថភាពខ្មែរទន់ខ្សោយក្រីក្រ
ការប្រើសំឡេងធំៗអាចជាវិធីបង្ហាញថា “យើងមានបច្ចេកវិទ្យា និងសមត្ថភាពលើសអ្នក”។
វាជាវិធីធ្វើឲ្យប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរមានអារម្មណ៍ថាជាប្រទេសតូច ទន់ខ្សោយ បាត់សង្ឃឹម។
➡️ នេះគឺបំបាក់ស្មារតីជាតិ និងបង្កអារម្មណ៍ថាខ្លួនស្ថិតក្រោមអំណាចអ្នកដទៃ។
៤. ផ្លាស់ប្តូរចំណាប់អារម្មណ៍
នៅពេលមានបញ្ហាផ្ទៃក្នុងប្រទេស (សេដ្ឋកិច្ច ឬនយោបាយ) ថៃអាចប្រើវិធីបង្ករឿងតាមព្រំដែន ដើម្បីឲ្យប្រជាពលរដ្ឋក្នុងប្រទេសខ្លួនបំភ្លេចបញ្ហាផ្ទៃក្នុង។
ការបង្កសំឡេង ឬបង្កសកម្មភាពតូចៗអាចធ្វើឲ្យប្រជាពលរដ្ឋថៃមានអារម្មណ៍ថា “រដ្ឋកំពុងការពារជាតិ”។
➡️ វាជាល្បិចនយោបាយក្នុងស្រុក តែមកប្រើលើខ្មែរជាអត្ថប្រយោជន៍ជើងសារ។
៥. បំបាក់ការជឿជាក់របស់ប្រជាពលរដ្ឋលើរដ្ឋខ្មែរ
ដោយធ្វើឲ្យប្រជាពលរដ្ឋមានអារម្មណ៍ថា “រដ្ឋមិនអាចការពារពួកគេបាន” នោះវាជាវិធីបំបាក់សមត្ថភាពរដ្ឋតាមផ្លូវចិត្ត។
ប្រជាពលរដ្ឋដែលភ័យខ្លាចនឹងចាប់ផ្តើមសង្ស័យលើសមត្ថភាពរដ្ឋ និងសន្តិសុខជាតិ។
➡️ វាជាវិធីសាស្ត្រដ៏ស្ងាត់ ប៉ុន្តែមានអន្តរាយខ្លាំងជាងគ្រាប់បែក។
🛡️ វិធីដោះស្រាយ និងការការពារសម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋនៅតំបន់ព្រំដែនព្រៃចាន់
១. ការធ្វើឲ្យបរិយាកាសនៅកន្លែង និងភូមិមានសុវត្ថិភាព
បង្កើតកន្លែងសុវត្ថិភាពក្នុងសហគមន៍សម្រាប់កុមារ និងមនុស្សពិការក្នុងពេលហេតុការណ៍កើតឡើង។
ប្រើឧបករណ៍សំឡេងប្រកាស ឬទូរស័ព្ទចល័តសម្រាប់ផ្ដល់ព័ត៌មានថា “នេះគឺសំឡេងបំភ័យ” ដើម្បីកាត់បន្ថយភ័យ នឹងឲ្យពលរដ្ឋមានអារម្មណ៍ថាកក់ក្តៅ។
២. ការរួមចំណែកជាមួយរដ្ឋាភិបាលនិងអង្គការស៊ីវិល
រាយការណ៍ទៅកាន់កងការពារ ព្រំដែន ឬអង្គការសិទ្ធិមនុស្សពាក់ព័ន្ធ ដើម្បីឲ្យមានការតាមដាន និងការពារការប្រព្រឹត្តអំពើបែបនេះ។
ទាមទារការពិចារណាពីក្រសួងការពារជាតិ និងអង្គការអន្តរជាតិ ដើម្បីបង្ការប្រព្រឹត្តិការណ៍បែបនេះនៅពេលអនាគត។
៣. ការផ្សព្វផ្សាយ និងការអំពាវនាវអន្តរជាតិ
ប្រើបណ្ដាញសង្គម ឬប្រព័ន្ធព័ត៌មានក្នុងស្រុក ដើម្បីបង្ហាញពី ល្បិចបង្កប់ និងអាសន្នភាព ដែលប្រជាពលរដ្ឋបានប្រឈមមុខ។
ធ្វើការអំពាវនាវទៅកាន់អង្គការសិទ្ធិមនុស្ស និងអង្គការអន្តរជាតិ ដើម្បីចុះមកតាមដាន និងដោះស្រាយស្ថានភាព។
៤. ការចូលរួមជាសហគមន៍
ចូលរួមក្រុមប្រជាជនការពាក្នុងភូមិ ដើម្បីសហការការទប់ទល់ហេតុការណ៍ដែលបង្កដោយយោធាថៃនៅពេលយប់
បង្កើតក្រុមទំនាក់ទំនងបន្ទាន់ដើម្បីចែករំលែកព័ត៌មាន និងជួយគ្នាក្នុងពេលសំឡេងបំភ័យនិងការបង្ករដែលយោធាថៃ។
"សារសំខាន់ទៅកាន់ពិភពលោក"
ប្រជាជនខ្មែរ និងអ្នកសង្កេតការណ៍អន្តរជាតិត្រូវបានអំពាវនាវឲ្យចាប់អារម្មណ៍ចំពោះទង្វើបែបនេះ។
ការបង្កសំឡេងបំភ័យលើប្រជាពលរដ្ឋ មិនអាចសម្រុកថាជាវិធីសាស្ត្រយុទ្ធសាស្ត្រផ្លូវការបានឡើយ។ វាជា ទង្វើអមនុស្សធម៌ ដែលរំលោភសិទ្ធិ និងសន្តិភាពស៊ីវិល។
ប្រជាជនខ្មែរតែងតែរឹងមាំ និងចងចាំពីប្រវត្តិសាស្ត្របុរាណ ដើម្បីបង្ហាញថា ភាពស្ងប់ស្ងាត់ និងសន្តិភាពរបស់កម្ពុជាមិនមែនស្តើងខ្សោយទេ ប៉ុន្តែជាកម្លាំងនៃចិត្តស្នេហាជាតិនិងការពារទឹកដីដោយប្ដូរផ្ដាច់។
ហើយបានបង្ហាញឲ្យឃើញថាវាជាទង្វើអមនុស្សធម៌ និងផ្ទុយពីគោលការណ៍សន្តិភាពអាស៊ាន និងច្បាប់អន្តរជាតិ។
